Low Society (US) - Raw Blues Experience (B) Double Bill Blues De Cinema Aalst (26-07-2018) reporter & photo credits: Marcel organisatie: Danny De Man info bands: Low Society - Raw Blues Experience © Rootsville 2018

Een dubbel concert als feestelijke aankondiging van een tweede cd van Raw Blues Experience. We waren benieuwd en gezien Aalst maar op een boogscheut ligt trokken we op weg naar de Ajuinenstad. Meer dan tropische temperaturen. De thermometer in mijn wagen gaf zowaar 41 graden aan…pokkenwarm dus. Gelukkige was het in de zaal iets koeler maar dat duurde niet al te lang. De aanwezigen en de stomende muziek maakten daar snel een einde aan.

In 2006 werd in Wespelaar, welbekend van het jaarlijkse “SWING” festival, “Raw Blues Experience” boven de doopvont gehouden. Na enige bandwissels, kreeg de band in 2001 de huidige vorm aangemeten. De leadvocals en harmonica worden waargenomen door Brent Redant, Jacky Verstraeten, al gekend van The Night Time Heroes  tokkelt op de bas, “Bigfoot Bart” alias Bart De Bruecker roffelt op de drums en Marc Van Nuland op gitaar is dan weer de oprichter van de band.

De jongens brengen onvervalste rootsmuziek, maar dan wel in een eigen mix van blues, rockabilly, swing en jump. De mosterd halen ze uit de fifties blues bij onder andere : Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Elmore James, Jimmy Rodgers en Willie Dixon. Ook rockabilly herleeft, met songs van onder andere Carl Perkins, Andy Starr en Chuck Berry. Voor elk wat wils dus. Vandaag kregen we een try out van hun nieuwe, aan te komen cd, als opvolger van “Take 1”.

We kregen heel wat nieuwe nummers te horen. Zo werd van start gegaan met ‘Monday’, gevolgd door het stevige ‘Hotspot’ en ‘Cougar’. Bij ‘Cinderella’ en de uit de eerste schijf afkomstige ‘5 months, 2 weeks, 2 days’, kwam Sturgis Nikides de band vervoegen. Aangename, stampende blues waarbij Brent Redant ook liet zien dat hij meer dan zijn stek kon trekken met de Mississippi saxofoon. Het geheel klink best aangenaam en dat vonden ook de opgekomen aanwezigen die de tropische hitte hadden getrotseerd. Naar het einde toe kwam Mandy Lemons nog mee het podium op voor het schitterende ‘Muddy Water Blues’ en een duetje met Brent, dat ook op de nieuwste zal staan, ‘You’ve Got What It Takes’. Al bij al een meer dan geslaagde try out, die veel belovend klonk voor wat er op plaat zit aan te komen.

Hierna kregen we een korte pauze om de ritme sectie wat te laten uitblazen. Gezien zowel Jacky als Bart meespelen bij Low Society , moesten ze toch even op adem komen. Niet te lang echter, maar net genoeg om het nodige vocht tot zich te kunnen nemen. Ik had het plezier gehad om Low Society aan het werk gezien bij Paul in Goor en was toch redelijk onder de indruk geweest van hetgeen ik gehoord had.

'Low Society' is een band opgebouwd rond zangeres Mandy Lemons en zanger-gitarist Sturgis Nikides. Beiden wonen tegenwoordig in Memphis, Tennessee maar daar belanden ze pas na een lange muzikale reis door het zuiden van de Verenigde Staten waarbij ze Texas, Mississippi en uiteindelijk Tennessee in 2012 aandeden. Beiden hebben een passie voor Texas en Delta Blues, hillbilly muziek en rock ’n roll .

Sturgis Nikides, werkte in de zeventiger jaren met Nico, de zangeres van de legendarische band de Velvet Underground om vervolgens een samenwerking aan te gaan met de mede oprichter van de Velvet Underground John Cale met wie hij de albums ‘Ready for War’ en ‘Honi Soit’ heeft opgenomen.

Mandy Lemons komt uit Houston Texas, een stad die bekend staat als ‘one of the blues capitals of the world’ en komt zo al op jonge leeftijd in aanraking met de blues. Zij is sterk geïnspireerd door zangeressen als Koko Taylor, Big Maybelle, Etta James, Bessie Smith en Big Mama Thornton. In 2003 besluit Mandy Houston te verlaten en vestigt zich vervolgens in New York. Vijf laar later maakt ze via een wederzijdse vriend kennis met Sturgis Nikides en meteen besluiten ze samen te gaan werken. Ondertussen  is dit Amerikaans koppel al aan hun 3de cd toe.

We kregen te horen dat er een opvolger van Sanctified op stapel staat, die, volgens Sturgis, medio augustus zou moeten uitgebracht worden. We kregen een stevige set te horen zoals we hadden verwacht, met een Mandy Lemons die haar stalen stembanden de vrije teugels liet en zoals steeds het showelement niet schuwde. De aftrap werd gegeven met ‘Cant No Grave’ gevolgd door het knappe ‘Long Black Limousine’ en ‘Dead Man Shoes’. Jacky en Bart, kweten zich uitzonderlijk goed van hun taak en Sturgis liet gewillig de slide over de snaren glijden. Met Koko Taylor’s ‘Voodoo Woman’ en Robert Johnson’s ‘Walking Blues’ kregen we nog twee covers van formaat. Mandy zweette zich te pletter bij ‘The Freeze’ en naar het einde toe schotelde ze ons een prachtige ‘Angel Of Montgomery’, het obligate ‘Sanctified’, ‘Sugar Coated Love’ om uiteindelijk te belanden bij ‘You Can’t Keep A Good Woman Down’. Toppie zou ik zo zeggen.

Zeer mooie, maar vooral hete avond met aangename muziek en toffe mensen. Ik heb genoten, meer van datte zou ik zo zeggen.

Marcel